ADHD, was het maar zo simpel!

Afgelopen week kwam er op Facebook een filmpje voorbij met de titel ´Boy overcomes ADHD with dance´. Medicatie was niet meer nodig en volgens zijn moeder was hij een ‘ander kind’.

Dit soort berichten zetten mijn haren direct overeind.

Verwijt
Wat natuurlijk veel meer over mij zegt dan over het filmpje.
Als moeder van een zoon met de diagnose ADHD/ODD denk ik direct ‘was het maar zo simpel’ en voel ik onmiddellijk de neiging om op de barricade voor medicatie te springen. De titel leest voor mij namelijk als een verwijt. Alsof ik, door mijn zoon medicatie te geven, voor de makkelijkste weg kies. Alsof ik met andere woorden, voor mijzelf kies in plaats van voor mijn kind.

Nieuwsgierigheid bracht mij ertoe het filmpje toch te bekijken, wat de titel gelukkig nuanceerde.
Wat was de context van deze jongen:

• hij reageerde slecht op medicatie;
• als hij ergens niet blij om was, begon hij met zijn voeten te schuifelen;
• zijn ADHD ontwrichtte het gezin;
• zijn ouders gingen opzoek naar een manier waarop hij zijn energie op een productieve wijze toe kon passen;
• de jongen in kwestie ging er in mee.

Iedereen is anders
Wat vertelt mij dat? Dat er geen one-size-fits-all oplossing bestaat voor ADHD. Voor deze jongen is het dansen een positieve uitlaatklep voor zijn (teveel aan) energie, voor een ander wellicht niet. Ook erkent het de impact van een kind met ADHD op het gezin. En dat wordt nogal eens ondermijnd.

Goed in je vel
Onze oudste zoon is een gezellige, sociaal vaardige jongen. Als hij goed in zijn vel zit.
‘Stuur hem maar een weekend naar ons toe,’ krijg ik wel eens te horen na een relaxte middag samenzijn met vrienden. ‘Dan is hij er zo vanaf.´ Op zo’n moment ben ik blij en trots dat hij zich heeft weten te handhaven in de andere omgeving dan thuis. Tegelijkertijd hoor ik als ouder direct weer dat, veelal onbedoelde, onderliggende verwijt: dat het aan mij ligt of dat ik op z´n minst de situatie wel wat overdrijf.

Hij was de hele dag toch gezellig?

Ja, dat was hij. Omdat hij in de basis een hele leuke jongen is. En omdat het onbekende terrein een veilige plek bleek, er lekker eten en drinken werd aangevoerd en hij mocht doen wat hij leuk vond. Ik zal je zeggen, dan ben ik ook vreselijk gezellig.

Werkelijkheid
Maar er is ook nog zoiets als de werkelijkheid. Ieder kind heeft verplichtingen (zoals school, huiswerk, slapen, groente en fruit eten) en wil dingen die zijn ouders nou juist net niet willen (zoals langer opblijven, op de iPad, meer patat eten). En elk kind voert daar een gezonde strijd over. Wat doe je echter als die strijd omslaat in weglopen van school of agressie naar zijn omgeving? Als hij rollend over de grond alleen maar weet uit te brengen dat hij televisie wil kijken? Wat doe je als hij dood wil?

Dan kan je maar twee dingen doen.
Zeggen dat je vreselijk veel van hem houdt.
En professionele hulp zoeken.

Van diagnose tot coaching en medicatie
Een orthopedagoog en kinderpsychiater kunnen op basis van uitgebreid onderzoek een diagnose stellen en zowel jou als je kind handvatten bieden hoe met het afwijkende gedrag om te gaan. In het geval van een stoornis zoals ADHD kan dat betekenen dat het kind naast coaching ook medicatie voorgeschreven krijgt.

Medicatie is geen oplossing, maar slechts één van de hulpmiddelen om een gedragsstoornis als ADHD hanteerbaar te maken. Zowel voor het kind als voor zijn omgeving.

Mis?
Als je als ouder je kind voldoende regelmaat, gezonde voeding, (bewegings)ruimte en liefde biedt, wat is er dan mis met het geven van medicatie als je ziet dat de onrust in zijn hoofd afneemt? Als je merkt dat hij zijn broer en zus weer ruimte geeft en weer meekomt in de klas en in het voetbalteam? Als hij weer redelijk kan reageren in plaats van alleen maar negatief? Als je merkt dat hij weer blij is?

Ik vraag me oprecht af, wat is daar mis mee?

De afkorting ADHD staat voor Attention Deficit/Hyperactivity Disorder. In het Nederlands: aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit. Kinderen met ADHD hebben vaker en sterker dan de meeste andere kinderen problemen met aandacht en concentratie, hyperactiviteit, impulsiviteit en regelfuncties. Meer informatie is te vinden op de website van Steunpunt ADHD.

ODD is een psychiatrische aandoening die is ingedeeld bij de ontwikkelingsstoornissen. Kinderen met ODD zijn moeilijk in de opvoeding, ongehoorzaam en in verzet, maken ruzie, zijn driftig en houden zich vaak niet aan de regels, maar feitelijk gewelddadig gedrag is niet aan de orde. Ze hebben vaak problemen in de sociale omgang, vooral met volwassenen maar ook met leeftijdgenoten. Niet zelden gaat de aandoening samen met andere stoornissen, bijvoorbeeld ADHD of  autisme, waardoor de diagnose niet eenvoudig te stellen is. Meer informatie over ODD is te vinden op de website van Balans Digitaal.

Deze blog is ook gepubliceerd bij De Mama Company, de afbeelding is van Suzanne Tucker/Shutterstock.