Is dat boek nou nog niet af?

Een jaar of twee geleden kreeg ik regelmatig de vraag hoe het met mijn boek was. Gevolgd door de vraag wanneer het te koop zou zijn. 

‘Hopelijk met de zomer,’ antwoordde ik in januari 2015, dat leek me namelijk wel een commercieel wenselijk tijdstip. Mijn verhaal Familiegeluk is tenslotte bij uitstek een vakantieboek. ‘Ik denk toch wel rond de feestdagen,’ was mijn reactie in september van dat jaar, het boek is namelijk ook zeer geschikt om cadeau te geven. Vanaf 2016 stopte ik met het noemen van een beschikbaarheidsdatum.

Te kritisch of te weinig talent?

Inmiddels vraagt ook niemand meer wanneer mijn boek er is. Ze vragen hooguit of ik er nog mee bezig ben. En onlangs vroeg een vriendin heel eerlijk waarom het zolang duurde. Haar stem had niet verwijtend of neerbuigend geklonken, ze was oprecht nieuwsgierig hoe het kon dat ik al drie jaar aan mijn manuscript aan het schrijven was en een andere vriendin van haar in drie maanden er een verhalenbundel had uitgepoept. Het antwoord moest ik haar schuldig blijven.

Laat ik me te veel afleiden? Heb ik te weinig talent? Ik denk het niet. Ben ik te kritisch? Te perfectionistisch? Ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat ik de lat hoog leg en dat het schrijven van Familiegeluk ongemerkt mijn opleiding tot schrijver is geworden.

Manuscriptbeoordeling

Voor mijn boek heb ik honderden pagina’s geschreven en evenveel zijn ook weer in de prullenbak beland. Ik heb schrijfcursussen gevolgd, eindeloos research gedaan en uiteindelijk proeflezers om hun kritisch oordeel gevraagd. Dit alles heeft geleid tot een manuscript van een kleine 400 pagina’s, waarvan ik deze week de professionele beoordeling van Linda Jansma terugkreeg. Linda is een succesvolle thrillerschrijfster, haar boeken zijn vlot en goed geschreven en kenmerken zich door Spanning met een hoofdletter.

Mijn werk nog beter maken

Die Spanning in kwadraat voel ik als geen ander als de mail van Linda binnenkomt. Je verhaal laten lezen door weliswaar kritische, maar ook bekende mensen uit je omgeving is één ding, een beoordeling van iemand uit het vak iets heel anders. Ik hou mij braaf aan Linda’s advies eerst haar leesverslag te lezen en pas daarna mijn manuscript te bekijken (voor elke kleine wijzing wordt al een hele rode ballon aangemaakt, wat op het eerste gezicht nogal ontmoedigend kan overkomen). Ik hou mij vast aan haar woorden dat alles wat ze heeft aangestipt uitsluitend bedoeld is om mijn werk nog beter te maken dan het al is en dat ik al een hele prestatie heb geleverd. ‘Jouw verhaal verdient het om gelezen te worden.’ Waarschijnlijk geldt dit voor iedereen die zo ver gekomen is als ik, maar toch leest het als een bevestiging van mijn kunnen.

Herkenning en handvatten

Het leesverslag is een feest. Van herkenning, maar ook van concrete aanwijzingen. Herkenning vanwege de verbeterpunten die ik zelf al vermoedde, maar niet verder mee kwam of voor blind was geworden. Concrete aanwijzingen, omdat Familiegeluk mijn eerste boek is en Linda negen thrillers heeft geschreven. Natuurlijk dien je open te staan voor kritiek, maar wanneer deze zo constructief en helder verwoord wordt, kan ik alleen maar heel blij zijn dat iemand de tijd heeft genomen om met kennis en ervaring mijn hele manuscript door te nemen. Natuurlijk betaald, maar dubbel en dwars de investering waard.

Serieus aan de bak

Als de manuscriptbeoordeling mij één ding heeft geleerd dan is het wel dat ik er nog steeds niet ben. Van structuur verbeteringen tot verdieping van de hoofdpersoon en van taalhantering tot ingeslepen patronen, ik moet serieus aan de bak. En dan heb ik het nog niets eens over de mate van spanning in het verhaal; in hoeverre is die goed genoeg voor een thriller of moet ik tevreden zijn met de door mijzelf gekozen insteek van een spannende roman?

Vragen waar ik in de loop van de komende weken antwoorden op hoop te vinden. Tot het 30 september is en ik bij Marelle Boersma op Masterclass mijn aanpassingen onder de loep kan laten nemen.

Nee, dat boek is voorlopig nog niet af!

Mijn manuscriptbeoordeling door Linda is onderdeel van mijn deelname aan De Schrijf Compagnie Masterclass, een samenwerkingsverband tussen thrillerauteurs Marelle Boersma en Linda Jansma en hun uitgeverij De Crime Compagnie, met als doel van een manuscript een publicatie waardig verhaal te maken.