Aloha, wat een fijne plek!

Gezocht: borrel- en eetplek met fijn terras in Rotterdam. Deze oproep plaatste ik op Facebook. Aloha bar in het voormalig tropisch zwemparadijs Tropicana kwam als unanieme winnaar uit de bus. Dat schept verwachtingen.

De schildpadden bij binnenkomst roepen direct herinneringen op uit de tijd dat ik hier als kind door de wildwaterbanen roetsjte, evenals het pad dat naar de toiletten leidt (1.30 meter diep lees ik op de muur).

Urban jungle

Ik kom voor het terras, maar ook binnen is het fijn vertoeven. De voormalige wildwaterbaan is omgetoverd tot een urban jungle met kleine tafels om aan te werken of te eten. Ook zijn er banken en zitjes voor de meer intieme gesprekken. De grote, hoge ramen aan de boulevardkant zorgen ervoor dat het niet een donker hol wordt, maar een frisse en lichte ruimte.

Ik word hartelijk ontvangen door een medewerker, die als reactie op mijn enthousiasme voor de locatie onmiddellijk aangeeft dat ik zeker een rondje over het terras moet lopen. Inderdaad de moeite waard, want wie door de ramen van de ronde koepel naast het terras tuurt, kan de vergane glorie van wat ooit een mega zwemparadijs was nog steeds bewonderen. Slechts een deel van het terras is open, maar omdat het restaurant op de hoek ligt, stoort dit niet. Wel spijtig dat hierdoor de wit houten schommelbanken niet beschikbaar zijn.

Wie een Ibiza sfeer verwacht, komt bedrogen uit. We zitten tenslotte aan de Maas en niet het strand. De inrichting is meer urban green dan bohemian. In de middag zijn het voornamelijk de twintigers en dertigers die in de plastic kuipstoelen op het terras hangen. Een internationaal ogend gezelschap, dat veelvuldig op mobieltjes kijkt. ´S avonds gaat de leeftijd omhoog en zijn het vriendinnengroepen en koppels, waarvan er één met een baby.

Uitzicht op stadsiconen

Ik bestel een ijskoffie en geniet van het prachtige uitzicht op de kop van zuid met de Willemsbrug en in de verte het silouette van een van Rotterdam’s meeste bekende stadsiconen, de Zwaan. Er waait een windje, wat met 27 graden zeer welkom is, maar op wat frissere avonden wellicht wat minder aangenaam. Datzelfde geldt voor de eerder genoemde plastic kuipstoelen. Stijlvol als ze ogen, na enige tijd gaan de touwen toch te veel in benen en billen striemen. Een probleem dat overigens snel is opgelost door om een paar kussens te vragen.

Bitterballen met oesterzammen

Ook qua drank en eten zit je hier goed. Veel van de wijnen zijn per glas te verkrijgen en er is een ruim aanbod van cocktails, wat je ook mag verwachten van een bar die luistert naar de naam Aloha. Ik moet helaas nog rijden, dus laat de sterke drank aan mij voorbij gaan en ga voor de wijn met daarbij bitterballen van oesterzwammen en koffie mosterd. Ze zijn zeker de moeite waard om uit te proberen, zij het dat ik de voorkeur blijf geven aan normale mosterd.

Mijn Peking eend met hoisin saus en flensjes smaakt daadwerkelijk naar het Chinese gerecht en de portie is meer dan royaal voor één persoon. Ook de curry van mijn gezelschap doet denken aan India en is een stevige hap. We sluiten af met een cortado en muntthee (Aloha gelooft alleen in echte koffie en doet niet aan decaf).

Het was een geslaagde avond op een ludieke locatie met prachtig uitzicht op in mijn ogen de enige echte skyline van Nederland.

Aloha bar zit in het oude Tropicana aan de Maasboulevard 100 en is de hele week geopend vanaf 12:00 uur.  Parkeren kan op de naastgelegen parkeerplaats (na 19 uur gratis uitrijden). De foto van binnen is van de website van Aloha zelf.