Zomervakantie. Zes weken lang geen school of (sport)activiteiten die om een strakke planning vragen. De rapporten zijn binnen, evenals een onwaarschijnlijk grote hoeveelheid aan werkjes, schoolschriften en dit jaar zelfs afgedankte schoolboeken (die onmiddellijk ritueel verbrand dienden te worden).
Terwijl om mij heen grote reizen naar verre landen op de planning staan, blijven wij deze zomer in Nederland. Lekker dicht bij huis en sinds onze zon-vakantie in Spanje afgelopen mei in de regen viel, maken we ons stukke minder druk om het weer. Daarnaast heeft Walcheren (onze plek van bestemming) de meeste zonuren van Nederland, dus komen we in ieder geval gebronsder terug dan uit Spanje.
Actie
Zijn wij bij buitenlandse zomervakanties sinds de komst van de kinderen gefocust op zon, zee en zwembad met af en toe een bezoek aan een lokale markt, vakantie in eigen land roept op tot actie. Echtgenoot heeft enkele jaren in Middelburg gewoond en al snel ligt er een lijst met dingen die wij deze twee weken willen ondernemen. Kaasboerderij Schellach voor het buitengevoel, een lokaal mosselrestaurant voor de Zeeuwse cuisine, Neeltje Jans vanwege de Deltawerken en het waterpretpark, Het Arsenaal in Vlissingen voor de piratenbeleving en zeehondjes spotten op de zeebanken in de Westerschelde. En dat is nog maar een selectie uit de mogelijkheden.
Relaxen
‘Zullen we vandaag hier relaxen?’ vroeg de oudste vanochtend.
Relaxen betekent voor onze kinderen vooral lekker veel achter een schermpje en bij goed weer en geen kwallen, de zee in. Als ouder sta ik daar duaal tegenover. Die zee is prima, maar dat gehang achter schermpjes werkt na enige tijd op m’n zenuwen. Het is zo immens passief. Voor mij. Voor de kinderen betekent het enorme interactie. In hun eigen code-taal houden ze elkaar op de hoogte van hun status in het spel-van-het-moment, voeren ze overleg over de te voeren strategie en worden er vergelijkingen getrokken met de Grote Voorbeelden. Kan ik dochterlief van vijf na enige tijd nog verleiden met een knustelvoorstel, haar oudere broers kijken me aan alsof ik gek ben geworden. En laten we eerlijk zijn, ik heb ook niet altijd zin in knutselen.
In-en-om het huis
Toch kan ik mij vinden in het voorstel van de oudste. Mijn buik heeft even genoeg van al het horeca-eten en tot op heden zijn we elke dag op pad geweest. Het idee van in-en-om ons vakantiehuis rondhangen, spreekt mij eigenlijk wel aan. Het betekent minder gezeur ‘zijn we er al?’, minder discussie ‘waarom hebben ze geen hamburger?’ en minder ondankbaar gedrag ‘ik vind dit saai’.
De weersvoorspelling geeft aan dat vanmiddag de zon gaat schijnen en met het strand op vijf minuten loopafstand is ‘hier’ meer dan de ruimte van het vakantiehuis zelf. Ons uitje van vandaag wordt een bezoek aan de lokale Spar voor pannenkoeken (kinderen) en salade (echtgenoot en ik).
Tenslotte heb ik ook zomervakantie!
Deze blog is ook gepubliceerd bij De Mama Company
Leave A Reply