Over het spoor | Eva Keuris

Schrijven is ook lezen, want van wie beter leren dan van hen die je voorgingen? Een spannende opening, een smakelijke vrijscène, goed uitgewerkte personages, je kunt er een workshop over volgen, maar er ook een boek voor openslaan. 

Het nadeel van lezen-als-schrijver is dat je een nogal gedeformeerde lezer wordt, ik in ieder geval wel. De grote vraag is niet meer ‘hoe loopt dit af?’ maar ‘is deze informatie werkelijk relevant?’, ‘wat onderscheidt de personages van elkaar?’ of ‘welke persoonlijke ontwikkeling heeft de hoofdpersonage eigenlijk doorlopen?’. Wanneer ik dan ook nog eens word uitgekozen een recensie te schrijven over een boek, dan gaat het beoordelend stemmetje in mijn hoofd helemaal los.

272 losse A4’tjes

Het boek in kwestie is Over het spoor van Eva Keuris. Ik heb meegedaan aan een actie op internet en ben door uitgever Prometheus geselecteerd om de thriller te mogen recenseren. Hiermee ben ik ook een stapje dichterbij om een gesigneerd exemplaar te ontvangen, maar voor nu wordt mij een geprinte proef gestuurd.

Enkele dagen later ontvang ik 272 losse A4’tjes, inclusief snijranden. Ik weet dan nog niet dat de losbladerigheid van dit pakket een nogal afleidende werking op mij heeft en voel me bij ontvangst vooral een echte recensent. Dat het hier om een debuut gaat, spreekt mij ook erg aan. Ik ben benieuwd naar de kwaliteit van een beginneling, ofschoon je je af kunt vragen in hoeverre deze benaming opgaat voor iemand die al ruim vijftien jaar ervaring heeft als dialoogschrijver en eindredacteur en les geeft aan de Schrijversacademie.

Vlot geschreven debuut

Natuurlijk, een scenario schrijven is iets anders dan een psychologische thriller, maar hoe meer schrijfervaring, des te groter de kans dat er goed geschreven wordt. Over het spoor, bewijst deze stelling ook maar weer. Het is een vlot geschreven verhaal, met personages die werkelijk tot leven komen. Hoofdpersoon is dertiger Stella, ghostwriter en gefascineerd door de moord op de elfjarige Jordi de Wit in 2008, zeven jaar geleden. De grote vraag die haar bezighoudt, is of de indertijd veroordeelde pubers Ingmar, Remi en Julian daadwerkelijk schuldig waren of dat er sprake is van een gerechtelijke dwaling. Wanneer Ingmar de wens uit een boek te willen laten schrijven over wat er werkelijk gebeurd is al die jaren geleden, grijpt ze haar kans.

De zoektocht van Stella naar het verhaal dat ze wil vertellen, brengt haar naar Hilversum. Niet alleen de stad waar de inmiddels vrijgekomen jongens hun leven weer proberen op te pakken, maar ook waar Stella’s vader na de scheiding van haar moeder met zijn nieuwe gezin is gaan wonen. We lezen over Stella’s ontmoetingen met de jongens en hun familie en zijn deelgenoot van haar struggle zich in te passen in het gezin van haar vader, bij wie ze gedurende het schrijven van het boek intrekt.

Niet verrassend, wel leuk

Keuris kiest ervoor het ik-perspectief van Stella af te wisselen met verslagen vanuit de geïnterviewden, wat bijdraagt aan de vaart in het verhaal. In tegenstelling tot wat ik lees in de vele reviews vind ik de plotontwikkeling verre van verrassend en wordt het nergens nagelbijtend spannend. Dat is niet erg, het verhaal over Ingmar, Remi en Julian leest lekker weg. De persoonlijke ontwikkeling die Stella zelf doormaakt, komt wat minder goed uit de verf. Als lezer kom je veel over haar te weten, maar haar eigenaardigheden en onzekerheden zijn vooral beschouwend. Omdat ze nergens een barrière oproepen, lijken ze los te staan van de rest van het verhaal. Zo vraag ik me nog steeds af wat de relevantie is van haar angst om in gezelschap te eten en vind ik de houding van haar moeder aan het eind van het boek ronduit ongeloofwaardig.

Over het spoor moet het hebben van een sterke pen en aansprekende hoofdpersonages, waardoor je ondanks de weinig verrassende ontwikkelingen met plezier blijft doorlezen.

Conclusie: een prima debuut en zeker een aanrader voor in de vakantietas.

Over het Spoor bestel je o.m. bij de uitgever Prometheus, Bol.com en Bruna.