Waarom het deze keer wel lukt

Ken je deze:

summer bodies are made in winter

Of wat dacht je van:

a year from now you may wish you had started today

Dergelijke tegeltjeswijsheden schieten door mijn hoofd als ik mijzelf voor de zoveelste keer toespreek dat die overtollige kilo’s er nu echt af moeten.

‘Jij bent toch niet te dik?’ is de reactie vanuit mijn omgeving, die mij altijd in zorgvuldig gekozen tuniekjes en stretch broeken ziet.

Sluipende kilo’s
Oké, ik ben zeker niet overmatig dik, maar het mag allemaal wel wat strakker. En als ik heel eerlijk ben, kan er inmiddels ook echt wel wat af. Sinds de geboorte van de jongste (nu bijna zes) lijkt er met elk nieuw jaar ook een kilo bij geslopen te zijn. Natuurlijk weet ik wel waar die vandaan komen:

elk pondje, gaat door het mondje

om nog even terug te keren naar de tegeltjes (en ja, hij is vreselijk).

Minder en vooral gezonder eten?
Dag grote lattes, wijn, dikbelegde stokbroodjes oude kaas, toastjes met diverse smeersels, gezouten noten, pasta, curries, friet en taartjes.
Welkom ongezouten noten, havermoutkoekjes en nog meer groenten en fruit.

Het belang van levensvreugde
Er zijn twee momenten dat ik minder eten heb volgehouden. Het eerste was tijdens mijn tweede zwangerschap (te volle buik), het tweede toen ik serieus geveld werd door bronchitis (geen smaak). Aangezien drie kinderen meer dan genoeg zijn voor mij en echtgenoot kan ik niet meer rekenen op een dergelijk zwangerschapsdieet (waarbij je voor hetzelfde geld er één krijgt die je structureel doet smachten naar hamburgers met friet). En ik kan stellen dat verloren kilo’s naar aanleiding van smaakverlies niet opwegen tegen het verlies aan levensvreugde dat ik haal uit de smaak van een verse pasta met paddenstoelen en truffelolie, gesmolten mozzarella met pesto en tomaat of een grote latte macchiato met versgebakken carrot cake.

Het alternatief
Als ik dus de lekkerbek in mij aan haar trekken wil laten komen en toch die paar kilo’s kwijt wil, zal er getraind moeten worden.

Stilte.

Jarenlang heb ik geroepen dat ik niet hoef te sporten, omdat ik drie kleine kinderen heb. Mijn bovenarmspieren waren immer strak gespannen van het tillen en dragen van 4 tot 20 kg per arm en ook conditie bouw je prima op tijdens het rondrennen achter alles jonger dan vier en blind voor gevaar. De waarheid is dat die kinderen inmiddels niet meer zo klein zijn. Van ronddragen en -rennen is al enige tijd geen sprake en we stappen sneller in de auto dan op de fiets.

De kracht van het volhouden
Het punt is dat ik geen natuurlijke sporter ben. Uiteraard zijn er meerdere pogingen ondernomen om het wel te worden; van de Cindy Crawford videoband tot lidmaatschappen van diverse sportscholen. Aerobics, BBB, spinning, (online) yoga, hardlopen, tennis, het één hield ik net wat langer vol dan het ander, maar echt verslaafd raakte ik aan niets.

Tijd voor actie
En toch dient er nu wat te gebeuren. Niet alleen omdat ik van de zomer comfortabel zonder tuniek over mijn bikini op het strand wil zitten, maar ook omdat mijn conditie belabberd is en ik weet dat lichaamsbeweging goed, zo niet noodzakelijk, is om echt lekker in je vel te zitten.

Ik heb dan ook besloten om weer te gaan hardlopen. Het kan op elk moment dat ik wil, vergt geen abonnement en vindt plaats in de buitenlucht. Met een beetje geluk krijgen we een fantastische zomer die tot ver in september doorgaat, zodat ik niet zoals de vorige keer na zeven weken de brui er aangeef vanwege de sneeuw.

Voorbereiding is het halve werk
In tegenstelling tot mijn principe dat prestatie vóór beloning uitgaat, heb ik mijzelf twee dingen cadeau gedaan: een boek over hardlopen en serieuze hardloopschoenen. Het boek claimt zo aanstekelijk te zijn dat zelfs de geboren hardloophaatster zin krijgt om actie te ondernemen. Dat is natuurlijk pure marketing, maar zo’n hart onder de riem kan ik wel gebruiken. De schoenen zijn de echte stok achter de deur, want man, wat zijn die duur. En lelijk! Maar alles voor blessure-vrij rennen.

De behulpzame dame van de hardloopwinkel (uiteraard zelf een gepassioneerd hardloper) heeft er ook een hardloopschema bij gedaan en ik heb recht op een gratis trainingsbijeenkomst. Ik hou mij vast aan haar enthousiasme, mijn professionele outfit en vooruit, nog één tegelwijsheid:

de afstand van de bank naar de voordeur is het moeilijkst

Mijn hardloopschoenen kocht ik bij Run2Day, op basis van een loopanalyse, zodat ik verzekerd ben van een paar dat qua stabiliteit, demping en pasvorm het beste bij mij past.

Het boek dat mij die schoenen ook daadwerkelijk aan moet laten trekken, is Live, Love Run van Annemerel de Jongh.

Deze blog is ook gepubliceerd bij De Mama Company