Zoals ik eerder schreef, is vakantie het moment van onthaasten. Van quality-time met het gezin en vrienden tot eindelijk de tijd voor het opruimen van de kledingkast, zolder of schuur.
Ook het aanpakken van een kinderkamer of dat ene boek lezen, het gebeurd allemaal in de vakantie. Met als summum het zalig niets doen, van waaruit creativiteit weer de ruimte krijgt en nieuwe ideeën en plannen geboren worden.
Tot zover de theorie.
Politieagent
In de praktijk is de vakantie voor mij een aaneenschakeling van de kinderen stimulerend, vermanend, troostend, opbeurend, gedecideerd, wanhopig of ronduit boos toespreken. Kortom, tijdens de vakantie zit ik constant in de rol van politieagent. Zo voelt het althans. Wanneer er zes weken lang geen verplichting van school of sportvereniging is, kun je elkaar als gezin namelijk ook teveel gaan zien. Dan wordt elk moment van huisvrede de bekende stilte voor de storm, waarin broer of zus al snel iets doet wat de ander dermate irriteert dat het reden tot ruzie is.
Afleiding
Zijn we op vakantie, dan is daar nog de afleiding van het strand of zwembad waar we ons dagelijks naartoe begeven. Afgewisseld met uitstapjes naar lokale bezienswaardigheden, die door de kinderen ook niet altijd met evenveel enthousiasme worden ontvangen, maar eenmaal op pad en zeker achteraf, toch als succesvol ervaren.
Thuis
Weer thuis slaat de verveling bij de kinderen onwaarschijnlijk snel toe. Broer en zus zijn irritant, vriendjes op vakantie of te vaak gezien en alles wat ik als ouder voorstel als activiteit is per definitie stom. Net zoals dat alles wat zij verzinnen illegaal, duur of gevaarlijk is.
‘Mama, ik verveel me.’
‘Dat is goed voor je creativiteit.’
‘Waarom mag ik niet op de iPad?’
‘Omdat je al de hele ochtend televisie hebt gekeken.’
‘Maar ik verveel me dood en door YouTube krijg ik weer nieuwe ideeën.’
Verleiding
Hij-van-tien zit al een uur naast mij op de bank in de tuin. Te oud om nog naar de kinderboerderij te willen, te jong om zelfstandig naar het zwembad te gaan. Teveel jongen om te willen knutselen of tekenen en inmiddels te verveeld om plezier te halen uit zijn stuntstep of hooverboard. Het is verleidelijk om hem zijn zin te geven. Dan maar weer op dat schermpje, om van het gezeur af te zijn. Maar dat is te makkelijk en niemand heeft ooit gezegd dat ouderschap eenvoudig is.
‘Mamma, weet je echt niets te doen?’
‘Nee lieverd, ik weet het ook niet.’
‘Dit is echt de stomste dag van mijn leven.’
Als tienjarige kan een vakantiedag lang duren. Als je z’n moeder bent ook.
Deze blog is ook gepubliceerd bij De Mama Company
Leave A Reply