Het is woensdag 9 november 2016, de dag dat Amerika een Brexit doet, de immigratie website van Canada plat gaat, maar de voorspelde daling op de beurs uitblijft.
Tot het moment dat ik ‘s ochtends mijn mobiel pak om te checken wat Amerika de afgelopen nacht heeft gedaan, leef ik nog in de illusie dat Clinton zal hebben gewonnen. Niet omdat ze zo’n aansprekend persoon is, maar met Trump als alternatief, leek het mij toch een schoolvoorbeeld van het beste van een slechte situatie maken.
Ware gezicht
Ik zit er naast. Amerika heeft die nacht haar ware gezicht laten zien. Ik ben in shock en kan mijn blog van deze week dan ook over niets anders laten gaan dan deze uitslag.
De meerderheid van de Amerikanen mag dan gestemd hebben op Clinton, door het systeem van kiesmannen gaat de uiteindelijke zege naar Trump, een narcist, wiens grootste kracht zelfpromotie is. En laten we eerlijk zijn, kiesmannen of niet, Amerika heeft laten zien dat een overgroot deel van het land klaar is met het door Clinton vertegenwoordigde establishment. Wie naar de cijfers kijkt, ziet dat Amerika een sociaal-economisch woestijnlandschap is en wie dat wil veranderen, zoekt verandering en dus een andere politiek wind. Dat deze wind ook gepaard gaat met een tsunami van extreem controversiële uitspraken neemt men blijkbaar op de koop toe.
Stemmingmakerij
‘Hij spreekt de taal van de gewone mens’, ‘het is entertainment’ of ´hij zal zijn toon wel matigen´. Het zijn uitspraken die zowel voor als direct na de verkiezingsuitslag te horen waren. Onzin, zeg ik. Dit is geen gewone taal of entertainment, dit is pure stemmingmakerij. Het is inhaken op angst, frustratie en de behoefte aan vingerwijzing, want de geschiedenis heeft reeds aangetoond dat niets de massa meer verenigt als een zondebok. En dat alles op een inconsequente en haatdragende manier.
Dat is wat mij (en heel veel anderen) zo shockt.
Impact
Ongeacht de kiezersmotivatie, vanaf 20 januari 2017 heeft Amerika een sexistische en xenofobe populist als president en de vraag is wat daarvan de impact op het land zelf en de wereld gaat zijn. Zijn de presidentiële plannen van Trump te groot om in de praktijk uit te voeren? En zo ja, wat zal een dealmaker als hij daar dan tegenoverstellen? Met een Congres dat hem vriendelijk gezind is, blijft er nog genoeg over wat hij wel in beweging kan zetten.
Een toepasselijk woord overigens, want Trump spreekt zelf ook van een beweging (movement) en niet van een campagne. Het doet mij, ietwat verontrust, denken aan The Wave, een waargebeurd verhaal waarbij een Amerikaanse geschiedenis leraar een project begint om duidelijk te maken hoe het kan dat heel Duitsland Hitler steunde in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog.
Wat is waar?
De eerste speech na de overwinning is inmiddels achter de rug. ‘…I say it’s time to come together as one united people.´ Het lijkt een meer gematigde toon, maar Trump staat bekend om zijn tegenstrijdige uitspraken. ‘I pledge to every citizen of this land that I will be president for all Americans.´ Every citizen en all Americans; waarom moet ik direct denken aan George Orwell´s Animal Farm, ´All animals are equal, but some animals are more equal than others´?
Ondertussen wrijft in ons land Geert Wilders zich in zijn handen. ‘Ook wij zullen ons land teruggeven aan de Nederlanders’, twitterde hij direct na de uitslag. De grote vraag is of wij dat laten gebeuren?
Public opinion
Want ook hier is Orwell van toepassing. Zoals hij schreef in zijn essay Freedom of the Park, ‘The point is that the relative freedom which we enjoy depends of public opinion. The law is no protection. Governments make laws, but whether they are carried out, and how the police behave, depends on the general temper in the country. ‘
Amerika heeft afgelopen dinsdag laten zien in welke stemming zij is en dat is er duidelijk één van opstand. Over slechts vier maanden gaan ook wij in Nederland naar de stembus. Welk vakje ik daar in zal kleuren, weet ik oprecht nog niet. Wat ik wel weet, is dat mijn stem er één zal zijn vanuit inhoud, respect en realiteitsbesef. En zeker niet vanuit rancune.
Deze blog is ook gepubliceerd bij de Mama Company
Leave A Reply