Zomervakantie. En omdat we gaan verbouwen blijven we dit jaar thuis. Wanneer je drie kinderen onder de twaalf jaar hebt, zijn dat zes hele lange weken. Te lang, moet echtgenoot gedacht hebben toen er twee weken voorbij waren.
‘Mam, mag ik naar de indoor?’
‘Nee.’
‘Mam, mag ik op een schermpje?’
‘Nee.’
‘Mám, ik verveel me.’
‘Dat is goed voor je creativiteit.’
Fataal moment van onoplettenheid
Als het er op aankomt, kan ik mij zeer goed afschermen van het verveelde gehang van mijn kinderen. Daarnaast heb ik het de afgelopen weken druk. Er is een werkopdracht opgekomen en die kent een deadline. Ik ben, met andere woorden, de laatste tijd dan ook wat afgeleid. En het zijn dergelijke momenten van onoplettendheden, die later fataal blijken.
Echtgenoot: ‘Ik ga die trampoline kopen.’
Ik: ‘Ja, echt?’
Dit laatste op ietwat meelevende, maar afwezige toon. Ik begrijp best dat echtgenoot gek wordt van de rol van politieagent, taxichauffeur en catering, maar hé, ik heb een betaalde opdracht. En daarnaast moeten de kinderen leren zichzelf te vermaken.
Dat vindt echtgenoot dus ook. Met het verschil dat hij de oplossing ziet in een eigen trampoline. Lekker buiten in de eigen tuin.
Leuk voor op de boerderij
Ik zal eerlijk zijn, nog niet zo heel lang geleden heb ikzelf ook onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van een dergelijk speeltuig. Om al snel tot de conclusie te komen dat het onmogelijk is om een geschikt exemplaar voor onze drie kinderen te vinden. Want het moet er wel eentje zijn waar meerdere salto’s en flips op gedaan kunnen worden. En vier man zonder problemen op gelanceerd. Met andere woorden: één van zeker drie meter, met dubbele vering, beschermrand en veiligheidsnet. Leuk voor op de boerderij, stukken minder realistisch in onze Vinex stadstuin.
MIJN Vinex stadstuin.
En dan heb ik het nog niet eens over:
- de prijs van zo’n ding;
- potentiële botbreuken, losse tanden en hersenschuddingen;
- ruzies en huilpartijen;
- gevraagde en ongevraagde aanloop van springfanaten;
- en natuurlijk de gewenste catering rondom het hele springfeest.
Nee, zo’n trampoline komt er bij mij niet in.
Onder één hoedje
Zo daadkrachtig als echtgenoot die bewuste ochtend was, zo weinig alert was ikzelf. Het directe bewijs hiervan is dat ik echtgenoot SAMEN MET oudste liet vertrekken. De oudste, die al weken lang zeurde om een eigen trampoline. Voor wie groot nooit groot genoeg is en alles altijd beter kan. En die meer dan wie dan ook in staat is om zijn vader met datgeen thuis te laten komen wat hij, oudste, zelf wil. En dat echtgenoot dan nog tegen mij beweert dat het zijn keus is.
Niet blij
‘Mama gaat straks om twee dingen niet blij zijn,’ zei echtgenoot enkele uren later tegen oudste in de auto.
Tot zover de realiteitszin van die dag.
‘Bekijk het van de positieve kant, mama. De trampoline is ideaal om op te zonnen.’
Oudste kan daar wel eens gelijk in krijgen. Zoals het ding nu staat, blokkeert hij hoogstwaarschijnlijk vanaf drie uur s middags elke zonnestraal in mijn lounge hoek.
‘En je kunt er topless in liggen,’ vulde echtgenoot aan. ‘Ik span er zo een extra zeil overheen.’
Panorama Mesdag
Hier is schuldgevoel aan het woord. Echtgenoot vindt inmiddels ook de 3.30 meter van het gekochte exemplaar aan de te grote kant. Op de buitenplaats van het springparadijs had hij toch echt kleiner geleken.
Tussen onze schutting en de schuur ziet de realiteit er beduidend anders uit. Het ding is zo groot, dat heel Panorama Mesdag aan de binnenkant niet zou misstaan. Het is een helikopterplatform, die het leefbare gedeelte van mijn tuin heeft gedegradeerd tot patio.
In de woorden van onze oppas: ‘Jij hebt zeker wel een tas verdiend!’
Hoe camoufleer ik een trampo?
Ze heeft gelijk. Ik ben namelijk niet alleen niet-blij, ik ben woest! Het liefst stuur ik het hele gevaarte direct terug naar de winkel. Maar dat is iets wat in ons gezin wat gevoelig ligt.
Dus ga ik opzoek naar het antwoord op de vraag “Hoe camoufleer ik een trampoline?” Zelfs Google heeft geen oplossing, Pinterest geeft wel suggesties voor alternatief gebruik.
Zo is het hoge net ideaal voor het vertonen van films; een buitenbioscoop in je eigen achtertuin. Ook kun je er een basketbalnet in maken of de combinatie met water opzoeken. In dit laatste geval wordt wel gewaarschuwd voor de veiligheid van het springende kind in kwestie. En natuurlijk is het ding uitermate geschikt om eindelijk van mijn eigen overtollige kilo’s af te komen. Alsof je op mijn leeftijd en na drie bevallingen nog in staat bent langdurig rond te springen!
Na lang zoeken, heb ik één potentiële ontsnappingsmogelijkheid gevonden. Een Amerikaanse dame liep tegen het feit aan dat haar verzekering verdubbelde door de aanschaf van een trampoline. Money talks!
En als dat niet werkt, richt ik hem alsnog in als Bedoeïenentent, inclusief lichtjes en genoeg kussens om overdag comfortabel in te zonnen. Misschien zelfs topless.
You might also like
Leave A Reply