24 mei 2015 │ De eerste keer dat ik haar zie is op het vliegveld. We staan in dezelfde rij om in te checken. Ik alleen, zij met haar man en twee kinderen. Het meisje houdt haar moeder´s arm stevig vast, de jongen zit stoer op de trolley.
De tweede keer is een half uur later, bij de gate van het vliegtuig dat mij naar Mallorca brengt voor een week ongestoord schrijven aan mijn boek-in-wording.
‘Ben jij…?’ vraagt ze.
‘Ja, ik ben…’ is mijn antwoord.
Meer hebben we niet nodig om te weten dat, mochten de andere deelnemers van de Schrijfweek uitblinken in rariteiten, Anne en ik ons in ieder geval aan elkaar kunnen vastklampen.
Schrijfweek
Mijn Schrijfweek is een verjaardagscadeau van echtgenoot, omdat hij weet hoe geïnspireerd en opgeladen ik van dergelijke trips terugkom. En ook omdat hij resultaatgericht is, een Schrijfweek is dan een tastbare activiteit die concreet bijdraagt aan mijn eerste-boek-project.
Anne heeft de week ook cadeau gekregen, van haar moeder, die meer dan zij zelf een schrijfster in haar ziet.
‘Nee, ik weet niet of er ooit echt een boek komt,’ zegt ze als we de eerste avond met alle deelnemers en begeleiders bij elkaar zitten.
‘Kunnen we al wat van je lezen?’ vraag ik.
Anne blijkt te bloggen over haar gezin, haar man Jeroen en hun kinderen Lotte en Pepijn. En ja, daar heeft ze wel wat stukjes van meegenomen. Wellicht dat deze ooit de basis van een boek worden.
Schrijver
2 nov 2015 │ Daar staat ze dan, op haar eigen boekpresentatie in deVloer in Almere. Is het werkelijk nog geen half jaar geleden dat we in de Spaanse zon notities met elkaar uitwisselden?
´Jij bent de volgende,´ bezweert ze mij bij binnenkomst.
Ik hoop het van harte, maar vandaag is het haar dag. De dag waarop Anne, zoals dochter Lotte aangeeft , ook schrijver is geworden. De blogs zijn uitgebreid en omgevormd tot een fysiek boek, met een kaft, achterflap, inleiding, nawoord en ISBN nummer.
Levensinstelling
Op de Schrijfweek ontmoette Anne uitgever Jan-Willem Gerth. Hij was er om ons beginnend schrijvers bij te praten over de ins en outs van het uitgeven. Hij was er dus niet om ons een contract aan te bieden. Toch ging Anne naar huis met een afspraak en een paar weken later waren de papieren getekend.
De blogs van Anne gaan namelijk over veel meer dan haar gezin. Ze gaan over haar levensinstelling, de noodzaak van het aanpassen, bijstellen, herstructureren en genieten wanneer het leven anders loopt dan anders.
Anne weet als geen ander wat dat inhoudt. Haar zoon Pepijn heeft een beperking. Een congenitale CMV-infectie tijdens haar zwangerschap heeft de aanleg van zijn linkerhersenhelft verstoord, met alle gevolgen van dien.
´Een CMV-wat? ´ vraag ik onwetend.
´Een soort herpesvirus’, legt Anne mij geduldig uit. ‘Je kunt het oplopen door contact met lichaamsvloeistoffen.’
‘Lichaamsvloeistoffen?’ vraag ik, het woord klinkt toch altijd wat smerig.
‘Zoals urine, speeksel en bloed. En dus ook door lieve kusjes en vieze handen.´
Ik kijk haar verbaasd aan, daar heeft iedereen toch wel eens mee te maken?
Ze knikt bevestigend. ‘De kans is groot dat je het hebt, want 75% van de bevolking is drager.’
‘En jij raakte geïnfecteerd toen je zwanger was van Pepijn?’
Anne knikt weer. ‘Je wordt er niet per definitie ziek van en als je zwanger bent, is het helemaal niet zeker dat je je kindje besmet. Die kans is zelfs vrij klein.’
‘Maar dat is wel wat er bij jou gebeurde.´
´Ja, domme pech.´
Handvatten
1,5 jaar duurde het voordat Anne en Jeroen een diagnose kregen voor de problemen met Pepijn. Dat is heel lang als je ziet dat je kind achterblijft in zijn ontwikkeling. Een diagnose voorkomt niet, maar biedt wel handvatten hoe nu verder te gaan.
‘Door de diagnose konden we bepaalde ontwikkelingen verklaren en juist andere zaken gaan monitoren,’ geeft Anne aan.
En nu is er dan ook een boek: Zonder meer, zonder maar, door Anne Kien. Een boek over het dagelijkse en soms hectische leven van Anne´s gezin. Het zijn humorvol geschreven stukjes, die lekker weglezen, ondanks de soms pittige inhoud.
Een boek over een gezin dat heeft geleerd om te gaan met een kind en broertje met een beperking, en waar dit als vanzelf als een mogelijkheid wordt beschouwd. In de woorden van Lotte: ‘mijn broertje is vooral Pepijn, leuk, lief en soms onaardig.’
En nu wil je natuurlijk het boek kopen? Dat kan in de boekwinkel en online.
Meer weten over CMV?
Deze blog werd ook gepubliceerd bij demamacompany
You might also like
Leave A Reply