Vanuit het terugkerende vraagstuk ‘wat is het genre van mijn boek?’ werd mijn aandacht getrokken door een interview in het NRC met de jonge Zwitserse schrijver Joël Dicker, wiens nieuwe roman tot zijn eigen verbazing als thriller gezien wordt.
Ja, er is sprake van een moord en een waarheid, maar maakt dat De waarheid achter de zaak Harry Quebert nou direct een thriller in plaats van een roman?
Naar mijn idee is de misdaad een laag in het verhaal, niet de kern.
Aldus de auteur in het interview.
Ik las het boek en snap zijn punt. Ik snap ook waarom de buitenwacht het classificeert als thriller.
Vaart en verhaallijnen
Het boek leest als een trein, je wilt weten wat er werkelijk gebeurd is en telkens als je denkt de waarheid boven tafel te hebben, neemt het verhaal een nieuwe wending. Hierbij worden verschillende verhaallijnen knap door elkaar verweven, waarbij er diverse sprongen in de tijd worden genomen.
Zo leren we niet alleen het verhaal achter de jonge schrijver Marcus Goldman kennen (succesvol gedebuteerd en met een writersblock voor boek twee) of dat van zijn mentor Harry Quebert (sterauteur en al snel hoofdverdachte van de moord in het boek), maar van nog een groot aantal andere inwoners uit het kleine Amerikaanse dorp Aurora waar het verhaal zich voornamelijk afspeelt. We lezen over schrijverschap, onzekerheid, ambitie, vriendschap en liefde.
De waarheid
Dit alles zou kunnen leiden tot een complex en warrig verhaal, ware het niet dat alle verhalen gelinkt zijn aan de hoofdactiviteit in het boek: het achterhalen van de waarheid over de zaak Harry Quebert. Ofwel, de zoektocht naar het antwoord op de vraag wie Nola Kellergan ruim dertig jaar geleden heeft vermoord en waarom? Wellicht niet de kern van het verhaal, maar in mijn ogen wel zeker het anker.
Focus
Iedereen die schrijft weet (of zou moeten weten) hoe belangrijk focus is. Het laatste wat je wilt, is dat de lezer door de bomen het bos niet meer ziet in je verhaal en daarom afhaakt. Ik stel mij bij het redigeren van mijn eigen boek dan ook voortdurend de vraag: draagt dit bij aan de kern van het verhaal of is het een leuke anekdote? In dat laatste geval wordt het rücksichlos geschrapt (en ja, dat doet soms pijn).
Roman of thriller
De diverse verhaallijnen (lagen, zo je wilt) maken De waarheid over de zaak Harry Quebert volgens de auteur tot een roman.
Voor mij als lezer is het simpelweg een toegankelijk en spannend verhaal. En dat klinkt weer net als een thriller.
De waarheid over de zaak Harry Quebert is uit het Frans vertaald door Manik Sarkar.
De foto bovenin toont een deel van de voorkant van het boek, de foto van de auteur is afkomstig van nrc.next/ Jérémy Spierer.
You might also like
Comment
[…] de uitgever, die voor zijn inkoop duidelijke categorieën hanteert. En dat kan betekenen dat jouw roman als thriller gezien wordt. Of dat je thriller wordt afgewezen, omdat het niet spannend genoeg is en dus te veel […]