Een onverwachte romance is één van de belangrijke verhaallijnen in mijn boek. De vraag die zich daarbij direct opdringt is: hoe ver ga je? Hebben ze steamy seks op de keukenvloer of eindigt het hoofdstuk bij die innige zoen?
Past het bij mijn boek?
Op basis van het succes van Vijftig tinten grijs, lijkt het zinvol voor de eerste optie te gaan, maar wil ik dat wel? En nog veel belangrijker: past het bij mijn boek? Ik sla er nog maar eens Rendez-vous van de onvolprezen …Esther Verhoef op na. Zij weet seksscènes dusdanig te beschrijven dat het nog herkenbaar en daarmee voor mij aansprekelijk blijft. Het is niet puur seks tussen Simone en Michel, het is de spanning van een buitenechtelijke relatie, waarvan de vrijpartijen de ontlading zijn. De seks dient het verhaal.
E.L. James gaat een stap verder, bij haar ís de seks het verhaal. Ofschoon ik laatst iemand sprak die zei dat ze alle steamy scènes oversloeg, omdat het haar puur ging om de relatie tussen Christian en Anastasia. Het kan…
Appetijtelijk?
Wat Familiegeluk betreft, ik ben meer van de Simone en Michel scènes. Uiteindelijk schrijf ik een thriller en geen erotisch verhaal. Dan blijft er genoeg uitdaging over, want na de ‘hoe ver’ vraag komt de ‘hoe verwoord je het’ vraag. Een te expliciet scène leest ronduit onsmakelijk, maar je wilt als lezer wel de spanning blijven voelen.
Inmiddels staat de eerste scène op papier en ben ik best tevreden. Ook al blijft het schrijven ervan een bizarre aangelegenheid.
Een moord?
Geen probleem.
Seks?
Het blijft lastig.
Tenslotte zullen ook mijn ouders het boek straks lezen.
You might also like
Comment
Je ouders zijn niet anders dan anderen, en zullen ook heel goed de geneugten van seks kennen. Zo niet, dan zijn ze echt beklagenswaardig. Iedereen heeft fantasieën, in praktijk brengen is vaak niet eens wat nodig is om er van te genieten.