Kill your darlings

‘Kill your darlings,’ het is een bekende uitspraak in schrijversland en een enorm cliché, maar (zoals vaker met clichés) ook zeer effectief. Als schrijver is het een van de bewezen editing technieken om tot de beste versie van je verhaal te komen. En ik zeg dit uit ervaring.

Toen ik enkele jaren geleden het conflict voor Familiegeluk op papier zette, was ik totaal niet bezig met een genre. Ik zocht naar een manier om de lezer te raken en haalde inspiratie uit mijn eigen ervaringen, voorkeuren en emoties. Je kunt gerust stellen dat ik Familiegeluk gewoon ben gaan schrijven. Weliswaar met een indrukwekkende tijdslijn, locatie schema’s, diepgaande karakterschetsen en een overkoepelend thema, maar nooit met een vooropgesteld genre. Ik schreef gewoon mijn verhaal. Een beetje spanning, beetje liefde en een tijdsgeest. In feite een spannend boek.

Een spannend boek bestaat niet

Het probleem is echter dat een spannend boek niet bestaat. Je hebt thrillers, detectives, YA, chicklits, science fiction, romans etc. Wat je niet hebt, is een spannend boek.

Klinkt dat gek? Als lezer vind ik van wel. Hoeveel spannende boeken heb jij in de kast staan? En zijn het dan thrillers of romans? De scheidslijn is soms zeer dun en persoonsgebonden.

Zo niet voor de uitgever, die voor zijn inkoop duidelijke categorieën hanteert. En dat kan betekenen dat jouw roman als thriller gezien wordt. Of dat je thriller wordt afgewezen, omdat het niet spannend genoeg is en dus te veel een roman.

Kies en blijf kritisch

Wie slim is, bepaalt zijn genre op voorhand. Het bepaalt immers de inhoud en het tempo van je verhaal en neem van mij aan, die wetenschap voorkomt een hoop herschrijven achteraf. Daar staat tegenover dat ik juist door mijn vrij-uit schrijven, ben gaan inzien waarom een bepaalde passage niet bij mijn thriller genre past of juist wel.

Na al zo’n honderd pagina’s te hebben verwijderd (je schrijft een thriller, geen roman!), zou je denken dat ik er wel zou zijn. Niets is minder waar. Naarmate het manuscript zijn finale staat nadert, telt elk hoofdstuk, elke gebeurtenis zwaarder mee.

En dan lig ik in mijn bed en ineens weet ik het. Mijn mooiste, meest kwetsbare hoofdstuk uit het verhaal vertraagt het tempo van mijn thriller. Het moet eruit. Ik woel en ik draai, maar het feit blijft: kill your darlings.

Gisteren was een treurige dag.