‘Nee, ik heb geen goede voornemens,’ antwoordde ik op de meest favoriete vraag rond de jaarwisseling. En ik meen het. Voor het eerst in jaren heb ik niet de behoefte mijn betere ik naar voren te duwen.
Gaan sporten? Het is niet eens bij me opgekomen. Of in ieder geval niet meer dan anders (zo’n vaag idee op de achtergrond, waarvan je weet dat je je er na afloopt beter door voelt, maar op voorhand bloed chagrijnig).
Gedoemd tot mislukken
Yoga dan? Omdat het van alle lichamelijke activiteiten één van de beste is voor innerlijke rust. Nee, als Zen moet komen uit een goed voornemen, dan is het bij voorbaat al uit balans.
De (digitale) stapels vakantiefoto’s en schoolwerkjes van de kinderen uitzoeken? Niet alleen leuk voor later, maar ook direct een goede slag in de opruimhoek. Ook niet. Te veel een project (net als opruimen in het algemeen) en ik heb al projecten genoeg.
Minder alcohol, gezond eten en op tijd naar bed? Het is een illusie te denken dat dit lukt puur omdat je er een goed voornemen van hebt gemaakt.
En dus heb ik geen voornemens voor 2017.
Aspiratie
Wat ik wel heb, is ambitie en plannen.
Ik wil het manuscript van mijn debuut roman Familiegeluk bij een uitgever krijgen. En terwijl ik wacht op een reactie – don’t call us, we call you, if we call at all – wil ik mijn tweede boek schrijven. Een kinderboek over een spookje, omdat ik dat twee jaar geleden al aan mijn jongste zoon beloofd heb. Daarna wil ik heel graag een week (oké, vijf dagen is ook goed) op schrijfweek, om ongestoord na te denken over boek drie, net als Familiegeluk een roman met een spannende verhaallijn. Of het dan nog steeds 2017 is, valt te bezien.
Ik wil deze blog barbaraschrijft.nl naar een hoger plan trekken, wat concreet een upgrade van de huidige site en een scherpere profilering betekent. En ik wil al die blogs schrijven die nu nog in aantekeningen, visitekaartjes en folders op mijn bureau liggen.
Ook wil ik graag blijven schrijven voor andere (online) platforms zoals JM voor Ouders en De Mama Company. Daarnaast wil ik een nieuwe betaalde schrijfopdracht binnenhalen.
Teveel?
Ik wil een hoop in 2017. En dan heb ik het nog niet eens over mijn gezin en de noodzakelijke social & me-time.
Ben ik te ambitieus? Wil ik teveel? Als de afgelopen jaren mij iets hebben geleerd, is dat stoorzenders een onvermijdelijk onderdeel van mijn schrijfactiviteiten zijn.
En toch is dit wat ik wil. 2017 lijkt mij een prima jaar om daaraan te beginnen.
Gelukkig nieuwjaar!
Leave A Reply