De twee versies van mijzelf

Ik ben twee versies van mijzelf: de werkelijke versie en de versie in mijn hoofd.

Dit op zichzelf is niet wereldschokkend. De meeste mensen hebben een werkelijke versie en een betere ik waar naar ze streven. Wat ik wel confronterend vind, is het besef dat ik nooit echt die versie in mijn hoofd zal worden.

Het was de volgende uitspraak die mij dit deed realiseren:

Just because a store is having a sale, doesn’t mean you have to go shopping.

De logica van deze zin ontging mij totaal.
En ik realiseerde mij direct: die minimalist, die word ik nóóit.

Moeiteloos
Terwijl de ik-in-mijn hoofd dat toch al tijden is. Die ik loopt sereen rond in haar sober, maar smaak- en sfeervol, ingerichte huis met Scandinavische invloeden (Scandinavisch roept bij mij altijd minimalistische associaties op). Haar witte kledingkast glijdt moeiteloos open en toont een overzichtelijke, op kleur gerangschikte rij van ready-to-wear. Dit alles strak gestreken en in maat 38. Of dit laatste ook werkelijk minimalistisch is, weet ik niet zeker, maar ik vermoed dat als je focust op dat wat werkelijk belangrijk voor je is, je vanzelf ook beter voor je lijf gaat zorgen. De ik in mijn hoofd maakt in ieder geval minimaal drie keer per week tijd vrij om hard te lopen en op woensdagochtend doet ze aan yoga. Als cadeautje aan haar zelf. En het loont, ze past zonder enig probleem in de paarse broek die de minimalist van mijn werkelijke ik al lang heeft weggegooid. Zo verwarrend kan het zijn.

Die ik-in-mijn hoofd is ook een hele goede moeder. Zo één die zonder enig onvertogen woord de kinderen door hun huiswerk sleept, consequent is in iPad gebruik en een hele middag knutselen vooral heel gezellig vindt. En dan nog niet gehaat worden door de andere moeders.

Granola van Rens
Qua koken is ze een soort Rens Kroes, veel verse fruitsapjes en granola die wel lekker smaakt (Google maar eens op het woord, Rens staat met stipt op één). De ik-in-mijn hoofd zal nooit na het eten nog eens de frituurpan aanzetten om loempia’s te bakken of een hele zak cheese onion chips leegeten. Ook komt ze met gemak aan haar dagelijkse 1,5 liter water en neemt ze na 3 uur alleen nog maar kruidenthee in plaats van koffie. Alcohol drinkt ze met mate en niet door de week. Niet omdat ze saai is, maar omdat ze goed voor zichzelf zorgt.

Vereenvoudigen
En daar gaat het om, goed voor jezelf zorgen. Want wie wil zich niet energiek, vrij en in balans voelen? Volgens het minimalisme bereik je dit door je leven te vereenvoudigen. Door je te ontdoen van alle ruis, al het overbodige, om je heen. Zodat er meer ruimte is voor dat waar het echt om gaat. De ik-in-mijn-hoofd is daar heel goed mee bezig.

Korte termijn
Laat ik voorop stellen dat mijn werkelijke ik ook goed voor zichzelf zorgt. Ze gaat niet met een lege maag slapen (slecht voor de nachtrust) en na een drukke werkdag of een regenachtige middag met de kinderen gunt ze zichzelf best een glas wijn. Of twee. Ook op maandag.
Het probleem met die werkelijk ik is dat ze wat meer korte termijn denkt. We weten allemaal hoe we ons om zeven uur ’s ochtends voelen na een avond van drie glazen wijn en nog die éne extra aflevering op Netflix. Om nog maar te zwijgen over de loempia’s.

Haalbare doelen
Het zijn dat soort ochtenden dat ik mijzelf stellig voorneem meer te gaan werken aan de ik-in-mijn-hoofd. Te beginnen met het aantal doelen dat ik mijzelf stel. Immers, daarmee verbeter ik mijn focus én mijn kans van slagen. Dus wel een fruitshake als ontbijt, maar nog even niet hardlopen. En eerst deze blog schrijven, voordat ik aan mijn andere schrijftaken begin.

En wat betreft mijn werkelijke ik?
Die is in ieder geval heel mindful, want wie korte termijn denkt, leeft zeker in het nu.

Meer lezen over minimalisme? De website Becoming a minimalist vind ik zelf heel toegankelijk.

Deze post is ook gepubliceerd bij De Mama Company.
De foto van de meloenhartjes met munt is genomen op een zeer mindful locatie in Oostenrijk.