Hoe nuttig was jouw dag?

Dat gezegd hebbende…
Was de wasmachine van de week niet kapot gegaan, dan had ik vanaf vanochtend vroeg bij Dudok in de stad zitten schrijven, omdat ik daar oorspronkelijk om half één een afspraak had (het idee hier is dat ik dan zeer gefocust bezig zou zijn geweest, in de wetenschap dat het er ‘s middags niet meer van zou komen). Nu moest ik de hele dag thuis zijn, omdat het nieuwe exemplaar ergens-op-de-dag geleverd zou worden. Uiteraard pas om vier uur. En met achterlaten van een levensgevaarlijk (want glad) spoor van water door het hele huis (’mevrouwtje, uw oude wasmachine lekt’).

Had onze oudste niet bedacht dat hij vandaag de opvang toch echt niet zag zitten, dan had ik vanaf half elf tot vier uur door kunnen schrijven. Nu werd ik om half twaalf gebeld met de mededeling dat hijvannegen boos was weggelopen en niet meer voor rede vatbaar was. Ervaring leert, dus werd het een ritje naar de parkeerplaats, waar hij met een begeleidster stond te wachten. Dikke tranen en een gebakken ei van-hem-voor-mij om het goed te maken.

Zo komt een mens toch niet in de schrijfflow?!
Dan maar door mijn ongelezen e-mails, het merendeel door mijzelf, aan mijzelf gestuurd ter lering ende inspiratie. Een onhebbelijke gewoonte, want een uitpuilende email-box is nooit goed voor het gemoed. WordPress geopend en weer heel snel gesloten. Trap en gang gedweild na vertrek wasmachine-mannen. Kennisgemaakt met nieuwe wasmachine.

Genoeg gemopper.
Want uiteindelijk heb ik ook twee hele nuttige dingen gedaan.
Ten eerste mijn inzending voor de korte verhalen wedstrijd van Heel Nederland Schrijft ingekort van 650 naar 400 woorden. Hierover een andere keer meer.
Ten tweede mij ingeschreven voor een stilteweekend in een klooster in Gelderland later dit jaar (bucketlist, dank Jikke).

En vanavond ga ik echt op tijd slapen.