Ze wilden een droomhuis op Mallorca en het programma had drie appartementen voor ze uitgekozen. Elk appartement bezochten ze in een nieuw en matching outfit, zodat je als kijker de illusie kreeg dat het om verschillende dagen ging. De presentator was zijn houdbaarheidsdatum ruimschoots voorbij.
Tegen beter weten in
Inmiddels wil ik weten hoe die drie appartementen eruitzien en welke ze uiteindelijk kiezen. Dus blijf ik kijken, in plaats van over te schakelen naar mijn favoriete serie die ondertussen beschikbaar is gekomen op RTL XL.
Het betekent dat ik nog later in bed lig, want die serie ga ik natuurlijk wel vanavond kijken. Ik heb er tenslotte een hele week op moeten wachten en dat ben ik niet meer gewend.
Beren en kabouters
Als kind hadden wij thuis een kleine zwart-wit televisie met een paar zenders. Om zeven uur ’s avonds keken mijn zus en ik, gezeten op de grond in de zitkamer, vol spanning naar de avonturen van Beertje Collargol en Paulus de Boskabouter. En op woensdagmiddag was er het hoogtepunt van de Berenbios. Dat keken we dan bij mijn oma, die wel een kleurentelevisie had.
Ongelimiteerd
Tegenwoordig is dat wel anders. Mijn huidige wallen komen niet van slapeloze nachten met onwillige kinderen, maar van serieuse serie-bunching. Digitale televisie betekent ongelimiteerd afleveringen kunnen kijken. Waarom dus stoppen bij de cliffhanger als je direct verder kunt? En na een bloeddrukverhogende aflevering van The Blacklist is het niet meer dan een medische noodzaak om nog een luchthartigere episode van Drop dead Diva te kijken.
Verslaving
Stapels boeken liggen op mij te wachten om gelezen te worden. Administratie kan niet meer ´s avonds, want dan is het serietijd en we kijken nog net niet de kinderen naar bed.
Je zou verwachten op een gegeven moment serie-moe te zijn, maar niets is minder waar. Het gat waar je invalt als een seizoen is afgelopen en je moet wachten tot het volgende is diep. Niet voor niets heb ik de hele box van Suits en deel vier van Homeland in de kast staan.
Uitgestelde lusten
In een poging mijn verslaving het hoofd te bieden, mag ik geen Dvd’s meer kopen. Als je lang genoeg wacht komen de series vanzelf op Netflix en dus op tv. Zo ging afgelopen vrijdag het nieuwe seizoen van House of Card van start, wordt in kwartaal vier van dit jaar Suits deel vijf verwacht en kan ik het eerste kwartaal van 2017 Homeland weer gaan volgen.
En anders is er altijd nog een droomhuis te beoordelen.
Deze blog is ook gepubliceerd bij De Mama Company.
Leave A Reply